Transkrypt filmu pt: Jak firma Virgin Atlantic Richarda Branson’a Pokonała Giganta British Airways

Do roku w którym wszystko wyszło na jaw była to największa kara sądowa za zniesławienie. Mowa o nieuczciwej walce linii lotniczych, ale o tym za chwilę, bo …

Na początek mała zagadka a raczej pytanie. Oszacuj ile plus minus firm posiada Richard Branson. Mówię oszacuj bo samemu nie udało mi się dokopać do konkretnej liczby, ale zobaczymy kto będzie bliżej. Także zapauzuj na chwilę ten film i napisz w komentarzu. Zobaczymy jak układają się wyniki. Okej, mam nadzieję że już to zrobiłeś bo oto przybliżona liczba… 400 firm. A w sumie ponad 400.

Sir Richard Branson jest bez wątpienia jednym z najbardziej renomowanych przedsiębiorców naszych czasów. I, jak zapewne wiecie, sporo inwestuje w biznes powietrzny. Ciekawym projektem jest Virgin Galactic, firma zajmująca się lotami suborbitalnymi. Niestety jak widać jest to dosyć skomplikowane bo założono ją w 2004 roku, a dopiero w 2021, a dokładniej 11 lipca 2021 roku pierwszy astronauta którym był właśnie Branson udał się w taką podróż.

🥇POBIERZ SWÓJ DARMOWY RAPORT TERAZ ZANIM PRZECZYTA GO KONKURENCJA

Ten DARMOWY raport ujawnia sekrety które spowodują znaczny wzrost Twoich zarobków i sprzedaży.💸💸💸

First NameImię

Your emailWpisz swój email

WYŚLIJ

🔐 Twoje dane są bezpieczne.🔐 (sekrety prosto ze źródła, tylko konkrety-zero spamu).

Pewnie zastanawiacie się jaka jest cena biletu. Otóż obecnie jest to 250.000 $. Wydaje się bardzo dużo bo przy obecnym kursie to prawie milion złotych, ale jest to i tak o wiele tańsze niż loty konkurencyjnych firm, lub loty które odbyły się w przeszłości. To była ciekawostka, ale wróćmy do głównej tematyki dzisiejszego odcinka bo interesują nas loty na naszej planecie a nie w kosmosie, a konkretnie walka biznesowa linii lotniczych Virgin Atlantic Richarda Bransona a Brytyjskiego giganta British Airways. Była to bitwa nazwana walką brudnych sztuczek, czyli dirty tricks.

Jeśli często latasz, to najgorszą zmorą oprócz spóźnienia się na lot jest jego odwołanie. A w 1978 roku dokładnie to stało się z 28-letnim wtedy Richardem Bransonem, który utknął w Portoryko po tym, jak linie American Airlines odwołały jego wieczorny lot na Brytyjskie Wyspy Dziewicze. Ale Branson był zdeterminowany, aby tej nocy tam dotrzeć, pragnąc zobaczyć swoją dziewczynę, kobietę, która w końcu została jego żoną.

REKLAMA

KONIEC REKLAMY

Wziął więc sprawy w swoje ręce i zrobił to, co robią wszyscy wielcy przedsiębiorcy: swoją frustrację przekuł w czyn. Branson zdecydował się wyczarterować własny samolot, co było swobodą, którą zawdzięczał sukcesowi Virgin Records. Ale zamiast lecieć sam, podzieliłby się kosztami z innymi pasażerami w drodze na Brytyjskie Wyspy Dziewicze, którzy też mieli lecieć z nim tym samym odwołanym lotem American Airlines. W swoim typowym ekscentrycznym stylu Branson chodził po lotnisku reklamując swój lot z pożyczoną tablicą, na której było napisane: „Virgin Airlines. Jednokierunkowa. 39 dolarów.”

Po krótkiej chwili Branson oficjalnie wyprzedał swój pierwszy samolot. Po wylądowaniu współpasażer siedzący obok Bransona powiedział: „Richard, popraw nieco swoje usługi, a możesz pracować w branży lotniczej”. Zaintrygowany tym pomysłem, zadzwonił do Boeinga już następnego dnia, aby zapytać o używane siedem-cztery-siedem 747. Po rozmowie z Boeingiem podzielił się zuchwałym pomysłem swoim pracownikom Virgin Records, którzy nie podzielali jego entuzjazmu. Nawet Branson musiałby przyznać, że byłaby to niezła zmiana kariery. W końcu sprzedawanie płyt winylowych to jedno. Linie lotnicze to zupełnie inne wyzwanie. Jest to bardzo konkurencyjna branża– branża, w której liczba bankructw jest większa niż możesz się spodziewać. Ale to nie zwykła ciekawość rozbudziła zainteresowanie Bransona lotnictwem. Bardziej niż czegokolwiek pragnął podnieść poprzeczkę w biznesie, który był sławny z zaniedbywania pasażerów.

Latanie było wtedy powszechnie postrzegane jako straszne doświadczenie; oferując słabą obsługę, niespełniające norm jedzenie i brak rozrywki. Innymi słowy, branża dojrzała do przełomu. Zawsze przeciwny establishmentowi, Branson wyobraził sobie inny rodzaj linii lotniczej; taki, który udowodni, że zabawa i biznes mogą i powinny współistnieć. Ale zakup 747, nawet używanego, był ryzykownym przedsięwzięciem – i poza jego budżetem. Gdyby biznes nie wystartował, utknąłby z samolotem, który prawdopodobnie byłby zmuszony sprzedać za znacznie mniej niż zapłacił.

Co zrobił Branson? Przekonał Boeinga do zaakceptowania zupełnie innego rodzaju umowy; takiej, która całkowicie zniweluje wady, zapewniając jednocześnie nieograniczone korzyści. Zamiast kupować samolot, Branson wydzierżawiłby go na 12 miesięcy. A jeśli sprawy nie potoczą się tak, jak miał nadzieję po roku w biznesie, Branson mógł zwrócić samolot Boeingowi; bez żadnych dodatkowych kosztów. Napędzany biznesplanem zaprojektowanym z myślą o dobrej zabawie, Virgin Atlantic wreszcie wzbił się w powietrze 22 czerwca 1984 roku. Ale mając tylko jeden samolot, oferujący tylko jedną trasę, Branson był słabym graczem, latającym po coraz bardziej zatłoczonym niebie.

Dla porównania British Airways chwaliło się flotą ponad 300 samolotów. Lord John King, prezes British Airways, szybko zdyskredytował 34-letniego Bransona, zauważając: „Jest za stary na rock and rolla i za młody, by latać”. Ale może przemówił za wcześnie.

Po pierwszym roku działalności Virgin, Branson przedłużył umowę najmu z Boeingiem i zaledwie kilka lat później dodał do swojej floty kolejne samoloty. Ku przerażeniu Lorda Kinga, jego niegdyś zdyskredytowany konkurent coraz bardziej wydawał się groźnym zagrożeniem.

Gdyby nie sprawiający kłopoty Branson, British Airways cieszyłyby się monopolem na Heathrow, jako jedyne dalekosiężne linie lotnicze, które latały z Wielkiej Brytanii do Ameryki Północnej i innych popularnych miejsc docelowych. Ale ostateczna nastąpił przełom, gdy Virgin Atlantic naruszył ten monopol i otrzymała pozwolenie na działalność z londyńskiego lotniska Heathrow, z Bransonem przebranym za pirata, aby uczcić to wydarzenie;

W oczach British Airways Heathrow było bardzo dochodowym lotniskiem. British Airways miały już dość. Do tego momentu Lord King był niekwestionowanym liderem brytyjskiego przemysłu lotniczego. Premier Margaret Thatcher nawet nazwała magnata swoim „ulubionym biznesmenem”. Biorąc pod uwagę jego reputację, było jasne, że Virgin musi odejść. W żadnym wypadku Lord nie zaryzykuje zranienia swojego prestiżowego wizerunku – zwłaszcza dla jakiegoś , jak to się wtedy mówiło, długowłosego hipisa z wytwórni płytowej.

Z perspektywy Lorda Kinga na niebie mogła zmieścić się tylko jedna linia lotnicza. Gdy Virgin Atlantic znalazło się na celowniku, lord King zwołał pilne i tajne spotkanie z kolegami z kadry kierowniczej, domagając się, aby „zrobili coś z Bransonem” i ułożył plan likwidacji Virgin za wszelką cenę. Odrzuciwszy wszelkie zasady etyczne, British Airways utworzyły tajną jednostkę, która miała prowadzić coś, co stało się znane jako „Kampania Brudnych Sztuczek”.

Podstawione osoby używały tego samego systemu rezerwacji co Virgin, co pozwoliło im przechwycić rezerwacje Virgin i dzwonić do pasażerów konkurencji. Tajny zespół, podszywający się pod pracowników Virgin, poinformował pasażerów, że ich lot został „niestety” odwołany, ale oczywiście z przyjemnością ponownie zakwaterują ich w British Airways. Biuro Lorda Kinga wynajęło również prywatnych detektywów, aby szpiegowali Bransona, a nawet przekopywali jego śmieci, szukając wszystkiego, co mogli znaleźć, by zaatakować Virgin Atlantic i inne jego przedsięwzięcia.

Co najważniejsze, tajny zespół rzekomo ujawnił prasie pogłoski na temat finansów Virgin, podważając jego wypłacalność. Do tego momentu wszystko było tylko nielegalną i nieetyczną zagrywką, ale ten akt mógł zniszczyć linię lotniczą. Jeśli rozeszły by się plotki, że Virgin jest spłukany, płacąc z góry za paliwo i latając pustymi samolotami, to dni Virgin na niebie były policzone. Branson wiedział już o brudnych sztuczkach British Airways, złapani agenci na gorącym uczynku przyznali się do wszystkiego i powiedzieli Bransonowi, co mieli zrobić. Ale kiedy dziennikarze zaczęli pytać, dlaczego każdy lot Virgin jest spóźniony podczas odlotu z lotniska Heathrow i zaczęli komentować rozpaczliwą sytuację finansową firmy, Branson mógł udowodnić oszczerczy atak.

W końcu była to ofensywa, która zapewniła mu niezbędną amunicję, której potrzebował, aby raz na zawsze zająć się nieuczciwym konkurentem. Zanim mógł skierować sprawę do sądu, potrzebował siły finansowej, by walczyć z zespołem prawnym British Airways. Firma Virgin Atlantic odczuwał ból z powodu ataku British Airways, odnotowując stratę operacyjną w wysokości prawie 10 milionów euro w październiku 1993 r., co tylko pogłębiło kłopoty finansowe. Z ciężkim sercem Branson stanął przed najtrudniejszym wyborem w całej swojej karierze: mógł albo sprzedać swoją ukochaną wytwórnię płytową, aby sfinansować swoją prawną bitwę, albo rzucić kostką w sądzie: potencjalnie zbankrutować mogło zarówno Virgin Atlantic, jak i Virgin Records. Ze łzami w oczach Branson sprzedał swój najcenniejszy klejnot w portfolio: Virgin Records, w czerwcu 1992 roku. Jego wytwórnia płytowa została przejęta przez EMI za prawie miliard dolarów. A teraz, mając pieniądze na wojnę, Branson w 1993 r. pozwał British Airways do sądu za zniesławienie; gdzie udowodniono, że dyrektor generalny British Airways, Sir Colin Marshall, wyraźnie kierował kampanią oszczerstw.

Pozew Virgin ujawnił również, że British Airways przeprowadziło dokładnie te same „brudne sztuczki” przeciwko Air Europe, linii lotniczej, która zbankrutowała zaledwie rok wcześniej. Ostatecznie w grudniu 1993 Branson odniósł zwycięstwo. Lord King i British Airways przyjęli ugodę pozasądową i zapłacili łączną sumę prawie miliona dolarów, oprócz ponad 3 milionów dodatkowych opłat prawnych. Przełomowe zwycięstwo było największym odszkodowaniem za zniesławienie, jakie kiedykolwiek przyznano w historii Wielkiej Brytanii.

Ponieważ zwycięstwo przyszło w okresie świątecznym, Branson zdecydował się rozdzielić dochody równo między wszystkich pracowników Virgin, nazywając je „Bonusem Świątecznym”. W ramach ugody nakazano również British Airways publiczne przeprosiny. Co zrobili, przekazując wyrazy współczucia Virgin. Aczkolwiek komunikat był mocno zbagatelizowany bo przeprosili za: „drobne incydenty z udziałem bardzo małej liczby pracowników”. Po tym, jak skandal został upubliczniony, British Airways nie miały innego wyjścia, jak przetasować swoje najwyższe kierownictwo, a Lord King i David Burnside ustąpili w niełasce. Historia sukcesu Richarda Bransona pokazuje, co może się stać, gdy nie boisz się sprzeciwić establishmentowi i odważnie rzucić wyzwanie status quo odważnym pomysłem.

Historia Virgin Atlantic udowadnia również, że uczciwość jest przepisem na zwycięstwo, a słabsi mogą i często zwyciężają.

Z nami każda firma może się rozwijać. Tworzymy firmy i rozwijamy istniejące w internecie, a nasz marketing=WYNIKI. Z resztą zobacz co możemy osiągnąć w kilka miesięcy:

Zacznij współpracę z partnerem godnym zaufania!

Marketing w internecie, reklama i rozwijanie firm to nasza pasja i chleb powszedni. Na bieżąco jesteśmy zawsze z najnowszymi trendami, po to aby dawać Tobie to co najlepiej działa. Konkretny wynik, bez przepalania budżetu. Dla każdego zadania posiadamy wyszkolonych specjalistów, którzy dowiozą obiecane wyniki.

Skontaktuj się z nami: